و همواره بی تو
خانه ام تاریک است
من دگر میدانم
بوته خاری هم نیست
ولی اینجا حتی
بیدارم
پشت این پنجره ها
دیر گاهیست که من...
اکنون...
روشنی می آرد
و کسی می آید
غنچه ای میروید.
پشت این پنجره ها
گفته بودی فردا.......
کاش میشد هیچ کس تنها نبود
کاش روز دیدنت فردا نبود
بازهم گفتی که فردا میرسی
دستهای تو ولی بالا نبود
من دعا کردم برای بازگشت
شاید این رفتن سزای ما نبود
سالیان سال تنها مانده ام
رفتی و گفتی که اینجا جا نبود
گفته بودی با تو میمانم ولی
کاش میشد دیدنت رویا نبود
کاش میشد هیچ کس تنها نبود
کلمات کلیدی:
