خبر امد خبری در راه هست سرخوش ان دل که از ان اگاه است

شاید این جمعه بیاید شاید شاید این جمعه بیاید شاید

پرده از چهره گشاید شاید دست افشان پای کوبان میروم

بر در سلطان خوبان میروم میروم بار دگر مستم کند

بی سر و بی پا و بی دستم کند میروم کز خویشتن بیرون شوم

پرده ی لیلا خوشی مجنون شوم هر که نشناسد امام خویش را

بر که بسپارد زمان خویش را با همه ی لحن خوش آوایی ام

در به در کوچه ی تنهایی ام ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر

نغمه ی تو از همه پر شورتر کاش که این فاصله را کم کنیم

مهنت این قافله را کم کنیم کاش که همسایه ی ما میشدی

مایه ی اسایه ما میشدی هر که به دیدار تو نائل شود

یک شبه حلال مسائل شود دوش مرا حال خوشی دست داد

سینه ی ما را عطشی دست داد نام تو بردم لبم آتش گرفت

شعله به دامان سیاوش گرفت نام تو ارامه ی جان من است

نامه ی تو خط امان من است ای نگهت خواستگه آفتاب

بر من ظلمت زده یک شب بتاب پرده بر انداز به چشم ترم

تا بتوانم به رخت بنگرم ای نفست یار و نگهدار ما

کی و کجا وعده ی دیدار ما دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد

به هوای دیدن تو هوس نیاز دارد به مکه آمدم ای عشق تا تو را بینم

تویی که نقطه ی عطفی به اوج آیینم کدام گوشه ی مشعر کدام کنج منار

به شوق وصل تو در اتنظار بنشینم ای زلیخا دست از دامان یوسف بازکش

ای زلیخا دست از دامان یوسف بازکش تا صبا پیراهنش را سوی کنعان آورد

ببوسم خاک پاک جمکران را تجلی خانه ی پیغمبران را

خبر امد خبری در راه هست سرخوش ان دل که از ان اگاه است

شاید این جمعه بیاید شاید پرده از چهره گشاید شاید